Bilirubina to związek organiczny powstały w wyniku rozkładu hemoglobiny. Jest transportowana do wątroby i dalej do jelit, gdzie jest metabolizowana i wydalana z organizmu. Bilirubina całkowita to suma bilirubiny pośredniej i bezpośredniej, mierzona w surowicy krwi. Badanie poziomu bilirubiny całkowitej jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych w przypadku podejrzenia chorób wątroby, dróg żółciowych lub krwionośnych.
Normy bilirubiny całkowitej
Normy bilirubiny całkowitej mogą się nieznacznie różnić w zależności od laboratorium i metody pomiaru, ale zazwyczaj wynoszą od 0,3 do 1,2 mg/dl (5,1 do 20,5 µmol/l) dla dorosłych i dzieci powyżej 14 roku życia. Dla niemowląt normy bilirubiny całkowitej są wyższe i wynoszą około 1,5-12 mg/dl (25,7-205,2 µmol/l) w zależności od wieku.
Przyczyny podwyższonego poziomu bilirubiny całkowitej
Podwyższony poziom bilirubiny całkowitej może być spowodowany przez wiele czynników. Jedną z najczęstszych przyczyn jest choroba wątroby, takie jak zapalenie wątroby, marskość wątroby lub nowotwór wątroby. Podwyższona bilirubina całkowita może również wystąpić w przypadku chorób dróg żółciowych, takich jak kamica żółciowa, zapalenie dróg żółciowych lub zwężenie dróg żółciowych. Inną przyczyną może być hemoliza, czyli rozpad czerwonych krwinek, co zwiększa ilość bilirubiny w organizmie. Dodatkowo, niektóre leki, takie jak niektóre antybiotyki, niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także alkohol, mogą powodować wzrost poziomu bilirubiny całkowitej.
Objawy podwyższonego poziomu bilirubiny całkowitej
Podwyższony poziom bilirubiny całkowitej może nie dawać żadnych objawów, ale w przypadku ciężkiej hiperbilirubinemi może pojawić się żółtaczka, co objawia się żółtą barwą skóry i błon śluzowych, a także ciemnym moczem i jasnym stolcem. Mogą również wystąpić objawy ogólne, takie jak zmęczenie, nudności, utrata apetytu i bóle brzucha.
Podsumowanie
Badanie poziomu bilirubiny całkowitej jest ważnym narzędziem diagnostycznym w przypadku podejrzenia chorób wątroby, dróg żółciowych lub krwionośnych.